Newsletter
Podaj swój adres e-mail, jeżeli chcesz otrzymywać informacje o nowościach i promocjach.

Polityka wizowa, azylowa i imigracyjna. Wybór dokumentów, PWBiS, tom 2, wydanie 1

Dostępność: druk na żądanie
Wysyłka w: 21 dni roboczych
Dostawa: Cena nie zawiera ewentualnych kosztów płatności sprawdź formy dostawy
Cena: 139,00 zł 139.00
zawiera 5% VAT, bez kosztów dostawy
ilość szt.
Zyskujesz 13 pkt [?]
dodaj do przechowalni
Producent: Instytut Wydawniczy EuroPrawo Sp. z o.o.
Kod produktu: 1023

Opis

Wybór i opracowanie: Katarzyna Strąk, Ireneusz Kolowca

Zbiór – Polityka wizowa, azylowa i imigracyjna – zawiera najważniejsze akty prawne i dokumenty z tego zakresu, wpisujące się w wieloaspektową, dynamicznie rozwijającą się dziedzinę Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Oprócz dokumentów formalnie przyjętych oraz obowiązujących aktów prawnych w tomie zebrano dokumenty Rady UE będące w ostatniej fazie procesu decyzyjnego, których teksty już zostały uzgodnione na jej forum. Przedstawiono ponadto wybór przepisów Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w wersji uzgodnionej w Traktacie z Lizbony. Dzięki temu zbiór w sposób wszechstronny i możliwie najaktualniejszy pomaga wzbogacić wiedzę o dorobku Unii Europejskiej w omawianej dziedzinie.

Instrumenty prawne prezentowane w niniejszym zbiorze dokumentów stanowią odzwierciedlenie i rozwinięcie treści Tytułu IV Części III Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (art. 61–69). Chodzi tu w szczególności o art. 62 TWE będący podstawą do przyjmowania aktów prawnych w dziedzinach zarządzania granicami zewnętrznymi oraz polityki wizowej, art. 63 TWE – odnoszący się do polityki azylowej i polityki migracyjnej, a także art. 66, na podstawie którego są przyjmowane akty dotyczące współpracy administracyjnej. Artykuł 61 TWE – otwierający Tytuł IV – ma charakter jedynie deklaratoryjny i nie stanowi samodzielnej i wystarczającej podstawy prawnej działań Wspólnoty, chociaż wyznacza dziedziny, których realizacja ma zapewnić ustanowienie Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości.

Na kształt i zakres treści poszczególnych instrumentów wymierny wpływ miały dwa czynniki. Po pierwsze – chodzi tu o dorobek prawny Schengen, pierwotnie funkcjonujący w ramach współpracy międzyrządowej, natomiast od wejścia w życie Traktatu z Amsterdamu w dniu 1 maja 1999 r. włączony do dorobku prawnego WE/UE i przez nią rozwijany.

W odniesieniu do samej Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen (wczęści obejmującej materię IV Tytułu TWE) większa część jej postanowień została uchylona (np. postanowienia dotyczące zarządzania granicami czy państwa właściwego dla rozpatrywania wniosku o azyl) i zastąpiona instrumentami I filaru UE albo uzupełniona przez takie instrumenty (np. dyrektywa z 2001 r. uzupełniająca art. 26 KWUS).

Z kolei na temat środków stanowiących rozwinięcie dorobku prawnego Schengen miał okazję wypowiedzieć się Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich w wyrokach w sprawach C-77/05 Zjednoczone Królestwo przeciwko Radzie UE i C-137/05 Zjednoczone Królestwo przeciwko Radzie UE. Według ETS środki takie stanowią jedynie wykonanie tego dorobku lub jego dalsze rozwinięcie i powinny być zgodne z postanowieniami, których wykonanie stanowią lub które rozwijają. Zakładają więc one akceptację zarówno owych postanowień, jak i zasad, które leżą u ich podstaw.

W konsekwencji preambuły instrumentów przyjętych po 1 maja 1999 r. zawierają informację, czy stanowią one środek rozwijający dorobek Schengen, a także czy i w jakim zakresie uczestniczą w nich państwa korzystające z wyłączeń traktatowych (Wielka Brytania, Irlandia i Dania) i państwa nieczłonkowskie, które przystąpiły do współpracy w ramach Schengen (Islandia, Norwegia, Szwajcaria, a w niedługim czasie również Liechtenstein).

Po drugie – wymienione obszary współpracy wywodzą się z dziedzin tradycyjnie należących do suwerennych kompetencji współczesnego państwa. Fakt ten rzutował na treść przyjmowanych instrumentów szczególnie w pierwszym etapie tworzenia Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości, a więc w latach 1999–2004, kiedy to TWE przewidywał tzw. okres przejściowy charakteryzujący się m.in. inicjatywą prawodawczą dzieloną pomiędzy państwa członkowskie i Komisję (różnorodne zestawienia wykazują, że w okresie przejściowym Komisja przedkładała wnioski legislacyjne przede wszystkim w odniesieniu do środków obejmujących legalną migrację i azyl, państwa członkowskie natomiast preferowały przedkładanie wniosków legislacyjnych w odniesieniu do środków obejmujących zarządzanie granicami zewnętrznymi, wizy i imigrację nielegalną), jednomyślnością w procedurze legislacyjnej czy też innym niż obecnie zakresem kompetencji instytucji wspólnotowych (główną rolę odgrywała w tym okresie Rada, Parlament Europejski pełnił funkcję jedynie konsultacyjną).

Stąd też uwadze osób korzystających z niniejszego zbioru nie powinno umknąć to, że szereg instrumentów prawnych zostało przyjętych na posiedzeniu Rady do spraw Wymiaru Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych w dniu 29 kwietnia 2004r. W literaturze wielokrotnie poddawano ten fakt krytyce. Wskazywano, że w ten sposób chciano w Radzie uniknąć sytuacji, w której proces legislacyjny musiano by przeprowadzać od początku, tym razem przy udziale Parlamentu Europejskiego, właśnie ze względu na zakończenie okresu przejściowego i nowe uregulowania proceduralne. Takim zarzutom przeczy jednak to, że tak się nie stało w przypadku dyrektywy Rady 2005/85 z dnia 1 grudnia 2005 r. w sprawie minimalnych norm dotyczących procedur nadawania i cofania statusu uchodźcy, której wniosek legislacyjny został przedłożony w 2001 r.

Konsekwencją uwspólnotowienia wymienionych dziedzin jest przyjmowanie przez instytucje wspólnotowe instrumentów prawnych wymienionych w art. 249 TWE, a więc rozporządzeń, dyrektyw i decyzji, a także instrumentów prawnie niewiążących, czyli zaleceń i opinii. W ramach Tytułu IV TWE zawierane są również umowy międzynarodowe, w tym głównie umowy o readmisji i umowy o ułatwieniach wizowych.

Należy podkreślić, że obecnie, po upływie pięcioletniego okresu przejściowego, wszystkie przyjmowane instrumenty podlegają regułom obowiązującym inne formy współpracy i wspólne polityki w dziedzinach, które wymienia TWE. W odniesieniu do procedury legislacyjnej właściwa jest procedura współdecydowania (art.251 TWE). Jedynymi wyjątkami od tej reguły są środki przyjmowane w zakresie migracji legalnej, gdzie decyzje zapadają jednomyślnie w ramach Rady i po konsultacji z Parlamentem Europejskim, a także w zakresie współpracy administracyjnej – tu z kolei decyzje są podejmowane większością kwalifikowaną i po konsultacji z Parlamentem Europejskim.

Umowy zawierane w ramach Tytułu IV TWE podlegają procedurze przyjętej wart. 300, są więc negocjowane przez Komisję, a następnie zawierane przez Radę po uzyskaniu opinii Parlamentu Europejskiego. Przyjęte instrumenty prawne są publikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Podlegają one kontroli zgodności z TWE na podstawie art. 230. Uchybienie im (tu głównie brak implementacji lub nieprawidłowa implementacja dyrektyw) powoduje wszczęcie – na podstawie art. 226 TWE – postępowania przeciwko niewywiązującemu się z zobowiązań traktatowych państwu członkowskiemu.

Należy również pamiętać o tym, że w dalszym ciągu obowiązuje szereg instrumentów przyjętych jeszcze przed wejściem w życie Traktatu z Amsterdamu. Chodzi tu o trzy wspólne działania, jedno wspólne stanowisko, kilka decyzji Rady, a także liczne – zaliczane do prawa miękkiego, choć onegdaj w dużej mierze uwzględnianego przez państwa członkowskie – zalecenia, wnioski i uchwały Rady. Nie wiadomo jednak, w jaki sposób należy traktować niektóre z tych środków, szczególnie te, których przedmiot regulacji pokrywa się z przedmiotem regulacji wiążących instrumentów przyjętych po 1 maja 1999 r.

Z kolei konwencje III filaru UE, np. Konwencja dublińska z 1990 r. (która formalnie nie jest konwencją trzeciofilarową) lub konwencja w sprawie systemu ­EURODAC, zostały po wejściu w życie Traktatu z Amsterdamu przekształcone w rozporządzenia I filaru UE. W obiegu prawnym funkcjonuje również szereg decyzji Komitetu Wykonawczego powołanego na mocy Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen.

Zbiór dokumentów stanowi integralną część serii podręczników „System Prawa Unii Europejskiej” i jest uzupełnieniem tomu XI części 2 – Przestrzeń Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości Unii Europejskiej: Polityka wizowa, azylowa i imigracyjna autorstwa Elżbiety Borawskiej-Kędzierskiej i Katarzyny Strąk. Każdemu rozdziałowi podręcznika odpowiada właściwy rozdział zbioru dokumentów.

Zbiór jest praktycznie kompletny i obejmuje przede wszystkim akty prawa wtórnego, fragmenty Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Układ z Schengen oraz Konwencję wykonawczą do Układu z Schengen, a także nieliczne inne dokumenty przyjęte po 1 maja 1999 r. – programy polityczne przyjmowane przez Radę Europejską, nadające kształt Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości: Program z Tampere z 1999 r., Program haski z2004r. i Europejski Pakt w sprawie Azylu i Imigracji z 2008 r. (ten ostatni został jako jedyny opublikowany w języku angielskim).

Zbiór zamykają fragmenty Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w wersji Traktatu z Lizbony z 2007 r., umieszczone dla zobrazowania reform, które będą realizowane w przypadku wejścia w życie tegoż Traktatu. W zbiorze zamieszczono również po jednym przykładzie wspólnotowych umów o readmisji i o ułatwieniach wizowych, tj. umowy zawarte z Republiką Rosyjską. Tam, gdzie było to możliwe, uwzględnione zostały wersje skonsolidowane aktów prawnych.

W publikacji nie zabrakło również podstawowych uregulowań proceduralnych, dotyczących np. objęcia procedurą określoną w art. 251 TWE niektórych dziedzin Tytułu IV, warunków wykonywania przez Komisję uprawnień wykonawczych albo – wręcz przeciwnie – zastrzeżonych dla Rady uprawnień wykonawczych w określonych dziedzinach. Zamieszczono również dokumenty regulujące pilny tryb prejudycjalny w postępowaniu przed Trybunałem Sprawiedliwości.

 

Ze wstępu.

Koszty dostawy Cena nie zawiera ewentualnych kosztów płatności

Kraj wysyłki:
do góry
Sklep jest w trybie podglądu
Pokaż pełną wersję strony
Sklep internetowy Shoper.pl